Na het sluiten van mijn parfumerie-schoonheidssalon ben ik eens stil gaan staan, waarom kwamen de mensen nu eigenlijk naar mij toe? Zelfs toen ik mijn pols gebroken had en ik zelf niet meer kon behandelen bleven de klanten komen.

Vaak werd ik bedankt voor het prettige gesprek of advies wat ik gaf. Persoonlijke aandacht dat was en is nog steeds mijn kracht.

Veel mensen zijn onzeker, willen de onzekerheid verdoezelen met make-up of proberen met allerlei behandelingen of producten zichzelf mooier te maken. Maar dat alles haalt de onzekerheid niet weg.

Het is leuk voor de kassa hoor, dat ben ik met je eens. Maar is dat het enige waar het om draait in deze wereld?

Ik word overspoeld met telefoontjes en mails van bedrijven die gouden bergen beloven zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Voor mij hoeft die gouden berg niet.

Ik word gelukkig als ik anderen zie stralen. Onlangs heb ik nog een jongen van 15 opgemaakt omdat hij zo graag een meisje wil zijn. De tranen in zijn ogen, het gelukkige moment voor hem, een moment dat hij écht zichzelf kon zijn.

Een klant die even snel een product kwam kopen en ik haar ‘verplichtte’ te gaan zitten waarbij ze uiteindelijk een half uur bleef en me daarna bedankte dat ik haar ”een moment van rust” had gegeven.

De man die met carnaval voor een manicure kwam, maar uiteindelijk een moment zichzelf, als travestiet ,wilde zijn.

Deze dankbaarheid dat is waar het om draait. De voldoening die daaruit voortvloeit is niet met geld goed te maken.

Ik heb inmiddels een nieuwe wijze van behandelen ontwikkeld die ik ga toepassen in mijn praktijk. Dit is een stap op weg naar mijn grotere businessplan dat ik vanzelfsprekend nog wel even geheim houd.

Meditatieve behandelingen en massages heb ik bedacht. Detox voor lichaam en geest en dat niet alleen door een rustgevend muziekje op de achtergrond maar de klant persoonlijk begeleiden naar de rust in gedachten en lichaam. 

Geld verdienen moet niet je doel zijn maar het resultaat van de waardering die je van je klant ontvangt. 

Dit artikel is geschreven door Marie-Louise Billekens.