Gelukkig kan ik tegenwoordig steeds vaker gewoon lekker lachen om alle toeters en bellen die de dames en heren dieetgoeroe uit de kast trekken. En eerlijk is eerlijk, soms zijn de vindingen briljant! Dan zou ik willen dat ik het zelf bedacht had.

Toen ik in het verleden voor een grote levensmiddelengigant werkte en regelmatig artsen bezocht, hoorde ik die vaak over het EDH-dieet. Het eet-de-helft dieet. En wat denk je, een paar jaar later is Sonja er rijk, of minstens populair, mee geworden. Mensen krijgen blijkbaar graag letterlijk op een papiertje aangereikt wat ze mogen eten. En verder niet. De formules en teksten zijn zo prachtig opgeschreven, herschreven en geïnterpreteerd dat ik het zelf ook bijna klakkeloos zou aannemen.

Eerder schreef ik al hoe belangrijk het is om de informatie die je leest te checken op waarheid. Maar het kan ook zijn dat wat je leest wel min of meer waar is, maar totaal niet relevant voor jouw doel. Of het laat je wel kritisch kijken naar wat je eet, maar ondertussen ben je appels met peren aan het vergelijken.

Eens in de zoveel tijd komt als ultieme manier om af te vallen de Glykemische (of: glycemische) Index weer boven drijven. Zorg dat je zo min mogelijk producten eet met een hoge Glykemische Index en je overtollige kilo’s verdwijnen als sneeuw voor de zon! Klinkt wel weer oké toch? Geef mij een lijst met die Index-getallen en aan de slag. In deze tijd waar we regelmatig horen dat we beter geen koolhydraten zouden moeten eten, suiker volledig uit onze voeding moeten bannen of vooral geen gluten moeten nemen, komt ook de Glykemische Index steeds weer aan de orde. Maar waar let je dan eigenlijk op als je Glykemische Indexen vergelijkt?

Wat is Glykemische index

Zonder er direct een heel ingewikkeld verhaal van te maken is Glykemische Index de snelheid waarmee de bloedsuiker stijgt na het eten van een voedingsmiddel. Dit wordt uitgedrukt in een getal. Als referentiepunt voor de berekening van die getallen is glucose genomen.

Als je iets eet met een hoge GI, zoals suiker, witmeel, witte pasta, aardappelen dan stijgt je bloedsuiker snel. Daarom worden producten met een hoge GI ook wel ‘snelle suikers’ genoemd. Als je voedingsmiddelen eet met een lage GI, zoals peulvruchten, volle granen en appels dan stijgt je bloedsuiker langzamer. Daarom worden dit ook wel ‘langzame koolhydraten’ genoemd. Grofweg wordt een GI lager van 55 laag genoemd. GI tussen 55 en 75 = middelhoog, en een GI hoger dan 75 = hoog. En zo kun je overal lange lijsten vinden met daarbij per voedingsmiddel keurig het GI getal vermeld.

Maar wat vergelijken we dan eigenlijk met elkaar? Producten als groente, bonen, linzen hebben dus een lage GI. Roomijs, koek, taart en chocolade hebben ook een lage GI. Gezond en minder gezond gooien we hiermee dus allemaal op een hoop. En of een product verzadigd of minder verzadigd lijkt hier niet meer uit te maken. Taart heeft een lagere GI dan brood. Dus is taart gezonder?? En watermeloen heeft een behoorlijk hoge GI (75) terwijl de GI van bijvoorbeeld kaas 0 is. Kaas bevat namelijk simpelweg geen koolhydraten maar alleen eiwitten en vetten. Past kaas dan beter in je voedingsschema om gewicht te verliezen dan watermeloen?

Kortom, als je alleen naar de Glykemische Index van je voeding gaat kijken dan kijk je te beperkt. Als je een klant hebt die diabetes patiënt is, kan de GI een hulpmiddel zijn voor het toedienen van de medicatie. Maar voor gezonde personen blijft mijn advies: Hou je koppie erbij en gebruik je gezonde verstand. Wil je afvallen of op gewicht blijven, houd dan de totale hoeveelheid kcal die je binnenkrijgt in de gaten. Beweeg voldoende. Let op voldoende vitamines en mineralen. Kies  zo veel mogelijk onbewerkte producten en beperk de inname van bewerkte producten en toevoegingen.