Bestaan er meer omstreden ingrediënten dan conserveringsmiddelen? Waarschijnlijk niet. Conservering lijkt noodzakelijk om de houdbaarheid van producten te garanderen en verlengen. Dit is de derde in een serie columns over omstreden ingrediënten in huidverzorgingsproducten. Feiten en fictie worden van elkaar gescheiden.

Conservering is een ‘hot topic’ in elke branche. Zowel (houdbaar) voedsel als huidverzorgingsproducten maken gebruik van een bepaalde vorm van conservering. Het zorgt ervoor dat tijdens opslag en gebruik een bepaalde levensduur kan worden gegarandeerd. Conservering gaat met name bacteriële en schimmelgroei tegen, maar ook kleur, geur en werking van het product worden op niveau gehouden.

Wanneer is conservering nodig?

Conservering is een ingewikkeld en specialistisch gebied. De te gebruiken conservering hangt af van vele factoren, zoals:

• De manier van produceren – hoe schoon is de productiefaciliteit van de leverancier?
• De verpakking – ben je in direct contact met het product of zit het bijvoorbeeld in een luchtdichte verpakking?
• De type en hoeveelheid werkzame stoffen – natuurlijke werkstoffen zijn vaker een voedingsbodem en hebben dus juiste conservering nodig.
• Is het een ‘leave-on’ product (crème, masker, serum) of een ‘rinse-off’ product (reiniging)? Bij ‘leave-on’ producten is het product en conservering voor langere tijd in direct contact met de huid. Dit bepaalt ook welke conservering gebruikt mag worden.
• Hoeveel water (‘aqua’) zit er in het product? Vaak betekent meer water meer conservering.
• Welke levensduur claimt de leverancier op het product en hoe wordt het product gebruikt? Een product in zon zal logischerwijs sneller bederven dan opslag in een koele, schaduwrijke omgeving.

Debat en regels

Conservering wordt vaak als een ‘noodzakelijk kwaad’ gezien. Het lijkt noodzakelijk voor behoud van productkwaliteit, maar we willen het liever niet gebruiken. Berichten op diverse forums, maar ook wetenschappelijke studies, laten zien dat bepaalde conserverings­middelen schadelijk voor de gezondheid zijn of huidirritaties kunnen veroorzaken.

Ook de Europese Unie reguleert het gebruik van conserveringsmiddelen in cosmetica. De Europese wetenschappelijke commissie (SCCS) schrijft dus voor wat wel en niet gebruikt mag worden. Zo worden bijvoorbeeld isopropyl– en isobutylparabenen verboden, maar worden ethyl– en methylparabenen veilig geacht. Verder adviseert de Europese commissie ook een vrijwillige uitfasering van de conservering ‘methylisothiazolinone’ in ‘leave-on’ huidproducten, vanwege allergische reacties. Deze regulering wordt van kracht in de 2e helft van 2015.

Trend in conserveringsmiddelen

Er is een duidelijke markttrend naar vermindering (of totale verwijdering) van synthetische conserveringsmiddelen. Dit hangt natuurlijk samen met de groeiende vraag naar natuurlijke & plantaardige huidverzorgingsproducten. En waarom niet? Veel planten en vruchten maken van nature stoffen aan om zich te beschermen tegen bacteriën en schimmels. Deze stoffen kun je dan prima in huidverzorgingsproducten gebruiken.

Uiteraard wel getest op veiligheid, want niet alle natuurlijke stoffen zijn per definitie goed voor de mens!

 

Lees hier de twee eerdere columns:
Omstreden ingrediënten in huidverzorging: minerale olie »
Omstreden ingredienten in huidverzorging: siliconen »