Helaas maar waar, ons avontuur met de Ambacht Academie (verder AA genoemd) is ten einde (lees hier de voorgeschiedenis). Beide partijen hebben besloten om er niet mee door te gaan. Waarom? Omdat Anschel (red. Van der Schoor) en ik van mening zijn dat de AA niet goed heeft doorgedacht bij het opzetten van de opleiding nagelstyling.

Op een aantal punten verschillen wij wezenlijk van mening met de AA. Wij als zzp’ers die leermeester willen worden werken niet alleen met producten maar ook met mensen, ofwel klanten. Waar bij de overige ambachten een product geleverd moet worden wat daarna door de klant wordt opgehaald, wordt door ons een product ter plekke op de klant aan gebracht. De leerlingen nagelstyling hebben een zogenaamd startpakket nodig om mee te werken tijdens de opleiding. En dit pakket kost geld. Omdat wij met klanten werken is 40 uur per week meelopen geen optie. Volgens de academie zal de leerling geld gaan verdienen voor ons zodra ze gaan meedraaien in je bedrijf.

Ad 1. Werken met klanten

Omdat wij met klanten werken zal de leerling in eerste instantie op modellen moeten gaan werken. Logischerwijs gaan wij de leerling niet meteen op onze klanten laten werken. Buiten het feit dat onze klanten dit niet willen (dit heb ik ook aan mijn klanten gevraagd), willen wij eerst dat er geoefend wordt op de oefenhand, ‘also known as’ Truus. Pas als de leerling de technieken goed onder de knie heeft kan zij op modellen gaan werken. Wij hebben het idee geopperd om hier bijvoorbeeld de constructie te gebruiken die de kappersacademie ook gebruikt. Een database met modellen en daarnaast kunnen particulieren later in de opleiding tegen een kleine vergoeding hun nagels laten behandelen. Daarnaast is het zo dat de tijd die we aan een leerling besteden, we niet aan klanten kunnen besteden. Daarom hebben we geopperd om in ons geval maximaal 24 uur per week een leerling in ons bedrijf op te leiden. De rest van de tijd oefent de leerling thuis op Truus en maakt de door ons opgegeven opdrachten.

Ad 2. Het startpakket

Hier is heel veel om te doen geweest. Wij kwamen met de vraag hoe het met de startpakketten geregeld is. Het antwoord luidde als volgt: “We kunnen niet van de leerlingen die in de bijstand zitten verwachten dat zij financieel opdraaien voor een startpakket. En de AA heeft hier geen budget voor.” Dit verbaasde ons. Je zou denken dat de AA met een budget van 2 miljoen euro dit soort kosten wel ingecalculeerd heeft. Ook dit is weer een verschil met de overige ambachten. Producten die gemaakt worden in opdracht van de klant zullen door de klant betaald worden en de leerling werkt na verloop van tijd mee aan deze opdracht. Bij ons werkt dit niet zo. Producten waar de leerling mee moet werken worden door de leerling zelf aangeschaft. Ook hier hebben wij geopperd om bijvoorbeeld sponsoren te zoeken of de leerling wat meer te laten betalen dan de € 250,00 die zij moeten betalen voor de opleiding.

Verder hebben we geopperd om eens met het UWV om de tafel te gaan. Mensen met een uitkering die zich willen omscholen, kunnen dit via het UWV doen. Sterker nog, het UWV betaalt deze opleiding… Volledig! Dit wist ik al maar een collega van ons doet op deze manier ook zaken met het UWV. Mensen die een nagelstyling opleiding willen doen worden door het UWV in haar gemeente naar haar door verwezen. Natuurlijk zijn er ook pakketten samen te stellen die relatief goedkoop zijn (rond de € 500,00), maar dan nog was de stelling van de AA dat wij, de leermeesters, deze moeten financieren. Recapitulerend: wij geven onze tijd, kennis en energie en leveren in qua klanten omdat je geen klant kunt behandelen als je de leerling aan het trainen bent. Hierdoor loop je 24 uur per week mis aan afspraken (lees inkomen) en daarvoor krijg je een vergoeding van € 125,00 per maand, wat € 31,25 per week is om je goodwill te ‘compenseren’. Ons antwoord daarop was kort en krachtig: “Natuurlijk niet!”

Volgende week lees je het vervolg van de column van Saida waarin zij verder ingaat op het euvel startpakketten en de andere twee struikelblokken. Stay tuned!